- cürûf
- (A.)[ فوﺮﺝ ]maden atığı, maden posası.
Osmanli Türkçesİ sözlüğü . 2015.
Osmanli Türkçesİ sözlüğü . 2015.
cüruf — is., kim., Ar. curūf 1) Erime durumundaki madenlerin yüzeyinde toplanan madde, demir boku, dışık Fabrikalar da bütün asitlerini, cüruflarını, pisliklerini denize döküyorlar. H. Taner 2) Kaloriferlerden çıkan yanmış kömür artığı … Çağatay Osmanlı Sözlük
CÜRÜF — Uçurum, yar … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
asmolen — is., mim. Pişmiş toprak, cüruf ve çimento karışımından yapılmış, ses geçirmez, delikli briket türü … Çağatay Osmanlı Sözlük
bastırak — is., ğı Yol yapımında çakıl, kum, cüruf vb. maddeleri ezmeye ve sıkıştırmaya yarayan alet … Çağatay Osmanlı Sözlük
demir boku — is. Cüruf … Çağatay Osmanlı Sözlük
dışık — is., ğı, kim. Cüruf … Çağatay Osmanlı Sözlük